Wat is de betekenis van ordonneren?

ww [Fr. ordonner, van Lat. ordinare, zie ordineren] 1 bevelen, gelasten; beschikken; 2 ordenen, schikken.

bevelen; schikken

bevelen, verordenen

(ordonneerde, heeft geordonneerd), (<Fr.), 1. schikken, ordenen, inz. gezegd van de schikking der onderdelen van kunstwerken : het ordonneren van een schilderij; 2. gelasten, bevelen.

verordenen, bevelen, gelasten, verordineren, regelen, (be)schikken.

geordonneerd (Fr. gelasten, voorschrijven; schikken [de figuren van een schilderij]).

('ne:rən) (ordonneerde, heeft geordonneerd) [Fr. < Lat. ordinare] 1. de figuren van een kunstwerk schikken : het van een schilderij. 2. bevelen, gelasten, voorschrijven, gebieden: de dokter ordonneerde niets dan melk.

[Fr.] (ordonneerde, heeft geordonneerd), 1. schikken, ordenen, m.n. gezegd van de schikking der onderdelen van kunstwerken: het ordonneren van een schilderij; 2. gelasten, bevelen.

...