Wat is de betekenis van opwinding?

opwinding - zelfstandig naamwoord uitspraak: op-win-ding 1. het hebben van een spannend gevoel ♢ ze kreeg een kleur van opwinding Zelfstandig naamwoord: op-win-ding de opwinding

opgewondenheid.

s., opwining.

...

v. (-en), 1. het opwinden; 2. het opwekken der aandoeningen en hartstochten; inz. in pass. zin, het opgewonden zijn, toestand van overspanning : van opwinding wist zij niet, wat zij deed ; in de eerste opwinding van de oorlog.

v. opwindingen (1 daad v. opwinden; 2 toestand van opgewondenheid): 1. de opwinding van uurwerken; 2. de eerste opwinding van de oorlog in 1914.

v. (-en) l. Eig. het opwinden. 2. Metn. toestand van opgewondenheid : van wist hij niet wat hij zei.

v. (-en), het opgewonden-zijn, toestand van overspanning: van wist zij niet, wat zij deed; er heerste grote opwinding.

...