Wat is de betekenis van opwaarts?

opwaarts - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: op-waarts 1. naar boven gericht ♢ ik volgde zijn opwaartse blik 1. opwaartse krachten [krachten die ervoor zorgen dat iets naar boven geduwd wordt]...

bw., in stroomopwaartse richting. De politiecommandant ( ) was ten lange leste met de dienstbuitenboord [zie buitenboord] opwaarts gegaan om te zien of de boot misschien ergens met panne was blijven steken (B. Ooft 1969: 30).- Etym.: In AN in deze bet. veroud. -Zie ook: boven (1) en samenst., beneden en samenst.

na bo, boontoe.

adv., omheech, omhegen(s), yn 'e hichte; — hellen, opdrage; — hellend, opdrachtich.

I. bw., 1. omhoog, naar boven ; (in ’t bijz.) hemelwaarts : de ogen opwaarts slaan; 2. tegen de hoogte op, bergop; II. bn., naar boven gericht.

bw. bn. (omhoog, naar boven): dit pad loopt al opwaarts; zij sloeg de ogen opwaarts; een opwaartse heffing der armen; opwaartse druk.

('op) 1. bw. omhoog, naar boven: stijgen; de ogen slaan. 2. bn. naar boven gericht: een -e beweging; de -e druk door een vloeistof op een ondergedompeld lichaam uitgeoefend.

bn. en bw., 1. omhoog, naar boven; m.n. hemelwaarts: de ogen opwaarts slaan; 2. tegen de hoogte op, bergop; een opwaartse beweging.

...