Wat is de betekenis van Onverdorven?

bn., niet verdorven, zuiver, inz. van het gemoed van de mens: een onverdorven gemoed; onverdorven zeden.

bn. (rein, zuiver): onverdorven zeden.

(onvər‘dorvən) bn. zuiver, rein: een gemoed.

...

bn. niet verdorven, zuiver, inz. van het gemoed van den mensch : een onverdorven gemoed; de onverdorven zeden van ons voorgeslacht. ONVERDORVENHEID, v.