Wat is de betekenis van onverdacht?

onverdacht - Bijvoeglijk naamwoord 1. geen reden tot verdenking of twijfel gevend, betrouwbaar, zuiver 2. zonder dat er een verdenking tegen bestaat 3. (verouderd) zonder ergens een vermoeden van te hebben 4. (verouderd) zonder eerst nagedacht te hebben Woordherkomst van het Middelnederlandse woord onverdacht ; op te vatten al...

adj., ûnfortocht.

bn., waarop geen verdenking rust of kan vallen: zijn getuigenis is onverdacht; van onverdachte zijde hoorde ik het.

bn. (niet te verdenken; niet verdacht wordende): een onverdachte getuigenis.

(onvər'dacht) bn. niet onder verdenking staand : zijn getuigenis is -.

bn., waarop geen verdenking rust of kan vallen: van onverdachte zijde hoorde ik het.

...

bn. niet onder verdenking staande: zijn getuigenis is onverdacht; van onverdachte zijde hoorde ik het. ONVERDACHTHEID, v.