ontoereikend
ontoereikend - Bijvoeglijk naamwoord 1. onvoldoende, niet genoeg zijnd Woordherkomst afgeleid van toereikend met het voorvoegsel on-
Wiktionary (2019)
ontoereikend - Bijvoeglijk naamwoord 1. onvoldoende, niet genoeg zijnd Woordherkomst afgeleid van toereikend met het voorvoegsel on-
Muiswerk Educatief (2017)
ontoereikend - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: on-toe-rei-kend 1. niet voldoende ♢ de bewijzen van de politie zijn ontoereikend Bijvoeglijk naamwoord: on-toe-rei-kend de/het ontoereikende ... ...
Fa. A.J. Osinga (1952)
adj., ûntarikkend; dat is — dat kin net tarikke, dêr kin it net mei ta, dat is net genôch.
Van Dale Uitgevers (1950)
bn. bw., niet toereikend, niet voldoende: overal was de bezetting ontoereikend; — ontoereikende bewijzen.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
bn. en bw., niet toereikend, niet voldoende; overal was de bezetting ontoereikend; ontoereikende bewijzen.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: