ontoelaatbaar
ontoelaatbaar - Bijvoeglijk naamwoord 1. wat niet toegelaten kan worden ♢ De inflatie was tot ontoelaatbare hoogte gestegen. Woordherkomst Afgeleid van toelaatbaar met het voorvoegsel on- Antoniemen toelaatbaar
Wat is de betekenis van ontoelaatbaar?
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal
M. J. Koenen's (1937)
ontoelaatbaar
bn. (niet toe te laten); ontoelaatbare gezinnen, die nl. niet in staat zijn door hun onmaatschappelijke gedragingen een woning behoorlijk te bewonen; beter: onduldbaar, ongeoorloofd.
Gerelateerde zoekopdrachten