Ongeordend
adj., rommelich, yn disoarder yn dusoarder, yn ûnstjûr, oeral.
Wat is de betekenis van Ongeordend?
Groot woordenboek der Nederlandse taal
Van Dale Uitgevers (1950)
Ongeordend
bn., 1. (nog) niet geordend; in wanorde verkerende: wat een ongeordende boel is dat hier! 2. niet in een geestelijke orde opgenomen: ongeordende geestelijken.
Modern Woordenboek
Jozef Verschueren (1930)
ongeordend
('ordənt) bn. en bw. 1. zonder orde : een -e massa. 2. niet in een geestelijke orde opgenomen : -e geestelijken.
Groot woordenboek der Nederlandsche taal
J.H. van Dale (1898)
Ongeordend
Ongeordend bn. in wanorde verkeerende : een ongeordende hoop monniken en boeren; wat een ongeordende boel is dat hier ! — niet in eene geestelijke orde opgenomen : ongeordende geestelijken.
Gerelateerde zoekopdrachten