Wiktionary (2019)
ongenaakbaar - Bijvoeglijk naamwoord 1. afstandelijk, niet te raken ♢ Ik ben ongenaakbaar en ik vind 't dood normaal 2. onverslaanbaar ♢ Hanou is weer ongenaakbaar bij het openwaterzwemmen Woordherkomst afleiding van genaakbaar met het vo...
Van Dale Uitgevers (1950)
bn. (-der, -st), 1. niet te naderen: ongenaakbare schuilhoeken. 2. (van pers.) niet toegankelijk, trots: zij was eerst een pretentieuze en was nu bijna ongenaakbaar geworden; ongenaakbare stijfheid is een der eigenaardigheden van de Engelsen.
M. J. Koenen's (1937)
bn.; ongenaakbaarder, ongenaakbaarst (1 niet te naderen; 2 trots): 1 de ongenaakbare rotsvesting; 2 de baron was haast ongenaakbaar; ongenaakbare hoogheid, al te fier, zeer hooghartig.
Jozef Verschueren (1930)
(ongə'na:ʞba:r) bn. (-der, -st) 1. niet te naderen : een ...bare kust ; ...bare schuilhoeken. 2. niet toegankelijk, hooghartig, trots : een pretentieus en heer ; ...bare stijfheid, grootheid.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
bn. (-der, -st), 1. niet te naderen: ongenaakbare schuilhoeken; 2. (van personen) niet toegankelijk, trots: zij was nu bijna ongemaakbaar geworden.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
