Wat is de betekenis van ongelukkige?

ongelukkige - Bijvoeglijk naamwoord 1. verbogen vorm van de stellende trap van ongelukkig

ongelukkige - zelfstandig naamwoord uitspraak: on-ge-luk-ki-ge 1. iemand met een gebrek ♢ de ongelukkige kan niet meer lopen 2. iemand die door een tegenslag of ongeluk getroffen is ♢ deze ongel...

als eufemistische uitroep tegen een misdadiger. Het WNT citeert Busken Huet (‘Litterarische Fantasien en Kritieken’. 25 dln., z.j. (1881-1888): ‘Ongelukkige!... gij zijt niet te redden.’ Thans verouderd.

v./m. (-n), 1. iemand die door het ongeluk is getroffen; 2. gebrekkige, verminkte.