Ondertusschen
Ondertusschen bw. van tijd, in dien tusschentijd : ondertusschen dat het dag zou worden; — middelerwijl, intusschen : hij had ondertusschen de kamer verlaten; — voegw. bw. met dat al, niettegenstaande, niettemin : zij komen er ondertusschen al heel ongelukkig af; hij had het beloofd en ondertusschen deed hij het niet.
