Wat is de betekenis van onbesuisd?

onbesuisd - Bijvoeglijk naamwoord 1. onbeheerst, onstuimig Verwante begrippen lichtzinnig, onbezonnen, roekeloos, onberaden, onbedachtzaam, overijld

adj. & adv., domdryst, woast, ûnforstannich; — te werk gaan, der yn omslaen as mâlle Jan yn ’e hinnen; persoon, wyldskermer.

...

bn. bw. (-er, -st), onbeheerst, teugelloos, woest, wild, onstuimig: een ruw en onbesuisd mens-, onbesuisde drift; in onbesuisde vaart; — onbesuisd optreden, te werk gaan.

bn., bw. (doldriftig, onstuimig, ruw, woest): onbesuisde krijgers; onbesuisd te werk gaan, onbehouwen.

(onbə'suist) bn. en bw. (-er, meest -) niet door rede en verstand geleid: een jongmens; voorthollen.

(het accent wisselt), bn. en bw. (-er, -st), onbeheerst, teugelloos, woest, wild, onstuimig: een ruw en on'besuisd mens; on'besuisde drift; in on'besuisde vaart.

oorspr.: vormloos, ruw, onbeschoft: een onbesuisde stok; men leidt het af van een woord, dat maken, werkeni bet.; in het On. sysa = werk, Angelsaks. susl = arbeid, ’t Woord is dus letterlijk ’t zelfde als onbeschoft.

bn. bw. (-er, -st), doldriftig, teugelloos, woest, wild, onstuimig : een ruw en onbesuisd mensch; onbesuisde drift; in onbesuisde vaart; — onbesuisd optreden, te werk gaan.