Wat is de betekenis van Omvangen?

omvangen - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord omvang omvangen - Werkwoord 1. voltooid deelwoord van omvangen

(omving, heeft omvangen), 1. omvatten: hij trachtte haar met zijn armen te omvangen: — de stad ‘is met een muur omvangen, ingesloten; 2. (fig.) hij voelde zich door haar blikken omvangen, hij voelde dat zij al zijn doen en laten (liefderijk, zorgvol) gadesloeg; zijn liefde omvangt allen, strekt zich over all...

omving, h. omvangen (omvatten): met de armen omvangen; fig. met e. blik omvangen.

(om'vangən) (omving, heeft omvangen) 1. met handen of armen omsluiten: iemands middel -. Syn. ➝ omarmen. 2. overzien: met zijn blik het landschap -. 3. omgeven: de nevel had de bergen -.

(omving, heeft omvangen), omvatten.

Omvangen (omving, heeft omvangen), omvatten: hij trachtte haar met zijn armen te omvangen; de stad is met een muur omvangen, ingesloten; — (fig.) hij voelde zich door haar blikken omvangen, hoe voelde dat zij al zijn doen en laten (liefderijk, zorgvol) gadesloeg; — zijn liefde omvangt allen, strekt zich tot allen uit; — hij trac...

zie Omarmen.