Wat is de betekenis van Omringen?

omringen - Werkwoord 1. (ov) aan alle kanten omgeven ♢ Hij werd omringd door zijn vijanden.

omringen - regelmatig werkwoord uitspraak: om-rin-gen 1. ergens omheen doen of zijn ♢ die jongen omringt zich met slechte vrienden Regelmatig werkwoord: om-rin-gen ik omring jij/u omring...

v., omringje, biwâlje, omjaen.

...

(omringde, heeft omringd), 1. aan alle kanten omgeven, zich in een kring om iets heen bevinden: de gracht die het kasteel omringt; de hovelingen omringen de vorst; hij vergat al wat hem omringde; een krans van grijsachtige haren omringde zijn kruin; 2. rondom insluiten, omsingelen: door vele vijanden omr...

omringde, h. omringd (als in of met een ring, d.i. aan alle kanten, omgeven; omstuwen): de dames omringden de vorstin; fig. van, door, met gevaren omringd.

(om'ringən) (omringde, heeft omringd) 1. aan alle kanten omgeven: de kinderen omringden de koningin; bomen de akker. 2. rondom insluiten: door de vijand omringd. Syn. ➝ berennen. 3. rondom voorvallen, aanwezig zijn: hier omringde haar de stilte.

Werkwoord: ombrengen, rondbrengen, omdragen, ronddragen, omslepen, omleiden, rond moeten. omringen, omhangen, omtrekken, afzetten, singelen, omsingelen, omzweven, omgeven, omsluiten, omstuwen, omwoelen, omspannen, cirkelen, omvatten, omwikkelen, bewikkelen, bewinden, bewoelen, omvangen, omvademen, omvamen, omwerken, omwingerden, omwademen,...

(omringde, heeft omringd), 1. aan alle kanten omgeven, zich in een kring om iets heen bevinden: de gracht die het kasteel omringt; 2. rondom insluiten, omsingelen: door vele vijanden omringd; 3. (fig.) rondom iemand of iets voorvallen of aanwezig zijn: de gevaren die kinderen in het verkeer —; 4. — met, plaatsen of geplaatst doen zijn i...