Wat is de betekenis van Omringen?

...

omringen - Werkwoord 1. (ov) aan alle kanten omgeven ♢ Hij werd omringd door zijn vijanden.

omringen - regelmatig werkwoord uitspraak: om-rin-gen 1. ergens omheen doen of zijn ♢ die jongen omringt zich met slechte vrienden Regelmatig werkwoord: om-rin-gen ik omring jij/u omring...

v., omringje, biwâlje, omjaen.

...

(omringde, heeft omringd), 1. aan alle kanten omgeven, zich in een kring om iets heen bevinden: de gracht die het kasteel omringt; de hovelingen omringen de vorst; hij vergat al wat hem omringde; een krans van grijsachtige haren omringde zijn kruin; 2. rondom insluiten, omsingelen: door vele vijanden omr...

omringde, h. omringd (als in of met een ring, d.i. aan alle kanten, omgeven; omstuwen): de dames omringden de vorstin; fig. van, door, met gevaren omringd.

(om'ringən) (omringde, heeft omringd) 1. aan alle kanten omgeven: de kinderen omringden de koningin; bomen de akker. 2. rondom insluiten: door de vijand omringd. Syn. ➝ berennen. 3. rondom voorvallen, aanwezig zijn: hier omringde haar de stilte.

Werkwoord: ombrengen, rondbrengen, omdragen, ronddragen, omslepen, omleiden, rond moeten. omringen, omhangen, omtrekken, afzetten, singelen, omsingelen, omzweven, omgeven, omsluiten, omstuwen, omwoelen, omspannen, cirkelen, omvatten, omwikkelen, bewikkelen, bewinden, bewoelen, omvangen, omvademen, omvamen, omwerken, omwingerden, omwademen,...