Occultatie
[Fr. occultation] (astr.) bedekking van een (schijnbaar) klein hemellichaam door een groot (bijv. ster door maan).
A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)
[Fr. occultation] (astr.) bedekking van een (schijnbaar) klein hemellichaam door een groot (bijv. ster door maan).
E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)
of bedekking noemt men in de sterrenkunde: 1. het bedekken van een ster door de maan; waarnemingen van occultaties leveren een nauwkeurige bepaling van de plaats van de maan en zijn derhalve van nut voor de theorie van haar beweging; het feit, dat het verdwijnen en weer zichtbaar worden van de ster plotseling gebeuren, bewijst, dat de maan n...
Prof. Dr. P.H. van Laer (1942)
(< Lat. occultâtio = het verbergen; < occultáre = aan het oog onttrekken, verbergen). Sterbedekking (door maan of planeten).
J. Kramer (1908)
in de sterrenkunde: het tijdelijk onzichtbaar worden van een hemellichaam doordat éen ander tusschen dat lichaam en de aarde voorbijgaat.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: