Wat is de betekenis van Obscuur?

(19e eeuw) (stud.) weinig populair; onbekend; niet deelnemend aan de activiteiten van een studentenvereniging. Ook (vnl. te Utrecht en Delft) naargeestig; vreemd. Zie ook: obscuurling*. • Een obscuur man: iem., die zich nooit laat zien; een onbekende die nog geen rol heeft gespeeld in de maatschappij. (Taco De Beer & Dr. E. Laurillard: Woo...

obscuur - Bijvoeglijk naamwoord 1. vreemd, duister, geheim, vaag, onduidelijk, donker, somber ♢ Wim Slabbinck staat niet alleen met zijn overtuiging. De Wereldgezondheidsorganisatie (bepaald geen obscure parenclub in Sodom of Gomorra) heeft het over seksuele rechten, die ze expliciet niet enkel ziet al...

Obscuur - somber; niet actief, niet meedoend. Van mij krijg je niet de kans om obscuur te worden, Sjoerdje, grote zak! - Kees van der Pijl, Esprit de Corps (1989) ​

obscuur - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: ob-scuur 1. zo dat je niet weet wat je ervan moet denken ♢ hij houdt zich met obscure zaken bezig Bijvoeglijk naamwoord: ob-scuur ... is obscuurder dan ... ...

[Lat. obscurus] duister; onbekend in vergetelheid; zonder naam of aanzien.

(obskuur) duister; van weinig aanzien

duister, onbekend, verdacht.

...

(<Fr.), bn., 1. donker; duister; 2. (rechtst.) een obscure dagvaarding, duister, onduidelijk; 3. onbekend, niet beroemd; (vaak) minder gunstig bekend : enige obscure personen beweren het; 4. wat het daglicht niet kan velen: een obscuur zaakje.