Wat is de betekenis van obliquus?

obliquus (-a, -um), - (Lat.) scheef. obliteratus /

Lat. voor scheef.

(Lat.), bw., (muz.) met traps- of sprongsgewijze voortschrijding (van een partij tegenover een andere die blijft liggen).

(oblīcus) 1. zijwaarts (ter zijde) gericht, - gaande, - zich bevindende, schuins, scheef, ter zijde-, homines obliqui stant, ter zijde van ons, Cic., ab obliquo, Ov., of per obliquum, Hor., of in obliquum, Liv., van ter zijde, zijwaarts, niet rechtuit. 2. overdr., (van bloedverwantschap) in de zijlinie. | (van de rede) v...

Zijdelingsch. Ex obliquo, Zijdelings, BEYSENS, CRITERIOLOGIE 90. — In obliquo, Zijdelings, onrechtstreeks (Tgd In recto, Rechtstreeks).

(Lat.): zie Motus O.

schuin of scheef. Musculus obliquus, de schuin verloopende spier.

(Lat., scheef), vgl. Musculus obliquus; het zelfst. nw. hiervan, Obliquitas, = asynclitismus (zie ald.).

(Lat., scheef), vgl. Musculus obliquus; het zelfst. nw. hiervan, Oblíquitas, = asynclitismus (zie ald.).