Wat is de betekenis van neutron?

o. (-en), deeltje van een atoom zonder electr. lading.

neutron - Zelfstandignaamwoord 1. (natuurkunde), (scheikunde) een subatomair deeltje zonder lading en met vrijwel dezelfde massa als een proton, meestal voorkomend in de kern van een atoom Woordherkomst afgeleid van neutraal met het achtervoegsel -tron

[woord gevormd naar analogie van elektron] elementair materiedeeltje zonder elektrische lading met ongeveer dezelfde massa als proton.

deel van een atoom

deeltje van atoomkern zonder lading.

deel van een atoom zonder electrische lading

een deeltje, voorkomend in kernen van atomen. Het neutron is ongeveer even zwaar als een proton, maar bezit in tegenstelling daarmede geen electrische lading. Protonen en neutronen zijn te beschouwen als bouwstenen van atoomkernen; twee atomen, die evenveel protonen bezitten, maar verschillen in neutronenaantal, zijn isotopen van elkaar.

Het n. is een der bouwstenen van de atoomkernen. Het dankt zijn naam aan het feit, dat het geen electrische lading bezit.

neutron.