Wat is de betekenis van nederzetting?

nederzetting - Zelfstandignaamwoord 1. een vestiging, een bewoonde plaats ♢ De nederzetting werd door mensen bewoond. Woordherkomst Naamwoord van handeling van nederzetten met het achtervoegsel -ing

nederzetting - zelfstandig naamwoord uitspraak: ne-der-zet-ting 1. woonplaats van een groep mensen ♢ de Israëli hebben nederzettingen op de westelijke Jordaanoever Zelfstandig naamwoord: ne-der-zet-ting de nederzetti...

...

v., 1. het zich nederzetten ; 2. (-en), kolonie, volkplanting: de Compagnie had nederzettingen op de kusten van Voor-Indië.

v. nederzettingen (het [zich] nederzetten, inz. kolonie, woonstede, verblijf), een Romeinse nederzetting, volksplanting.

('ne:dər) v. (-en) I. het nederzetten (11). II. 1. Eig. het zich nederzetten(II2),zich vestigen : gelegenheid tot bieden. 2. Metn. a. zich nederzettende bevolking : een Joodse -. b. plaats waar men zich nederzet: -en in vreemde werelddelen.

v., 1. het zich nederzetten; 2. (-en), vestiging, volksplanting: de compagnie had nederzettingen op de kusten van Voor-Indië. concessie.

...

...