Wat is de betekenis van naarmate?

naarmate - Voegwoord 1. in een mate die gelijk oploopt met de genoemde verandering ♢ Hij werd steeds nerveuzer naarmate de examendag naderbij kwam. Woordherkomst samenstelling van naar en mate Verwante begrippen naargelang

naarmate - voegwoord uitspraak: naar-ma-te 1. geeft een verhouding aan ♢ naarmate het droger werd, ging ook de zon meer schijnen Voegwoord: naar-ma-te Synoniemen naargelang

conj.; — dat, neidat, nei’t, neigeraden dat.

I. voorzetseluitdrukking, geconstrueerd met van, liever niet met een gen.: naarmate van mijn zwakke krachten zal ik Gods wil volbrengen; II. onderschikkend vw., overeenkomstig dat, in verhouding van (of tot), naargelang: naarmate iemands geestelijke horizon ruimer wordt, neemt zijn bescheidenheid toe.

vgw. (in verhouding van of tot): naarmate (dat) de dagen korten, lengen de nachten.

(na:r'ma:tə) vgw. 1. in verhouding van, tot: de drijfveren, die hem bewegen, sterker worden... 2. al naar dat: (dat) iemand jurist of medicus wenst te worden.

I. voorzetseluitdrukking, geconstrueerd met van, liever niet met een genitiefvorm: naarmate van mijn kunnen zal ik bijdragen; II. onderschikkend vw., overeenkomstig dat, in verhouding van (of tot), naargelang: naarmate iemands geestelijke horizon ruimer wordt, neemt zijn bescheidenheid toe.

...

Naarmate vw. in verhouding van (of tot), naar gelang: naarmate iemands geestelijke horizon ruimer wordt, neemt zijne bescheidenheid toe.