naamgeving
naamgeving - zelfstandig naamwoord uitspraak: naam-ge-ving 1. het geven van een naam ♢ bij de doop speelt de naamgeving een belangrijke rol Zelfstandig naamwoord: naam-ge-ving de naamgeving
Muiswerk Educatief (2017)
naamgeving - zelfstandig naamwoord uitspraak: naam-ge-ving 1. het geven van een naam ♢ bij de doop speelt de naamgeving een belangrijke rol Zelfstandig naamwoord: naam-ge-ving de naamgeving
F.W. Grosheide (1926)
De naamgeving had onder Israël oorspronkelijk bij de geboorte plaats. Later viel zij bij de jongens met de besnijdenis, Luk. 2 : 21; bij de meisjes waarschijnlijk met de spening samen. Zij geschiedde in den regel door de ouders, terwijl de moeder bij de keuze van den naam doorgaans den grootsten invloed uitoefende; zie de telkens wederkeerende...
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
v., het geven van een naam (bij de doop, bij het van stapel lopen van een schip); benoeming van zaken of categorieën volgens een bepaald systeem, nomenclatuur.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: