Wat is de betekenis van Monden?

monden - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord mond

(mondde, heeft gemond), 1. wel smaken : 2. (fig.) behagen, bevallen, wel aanstaan.

mondde, heeft gemond; wèl smaken; fig. behagen, bevallen: die kost zal u monden.

('mondәn) (mondde, heeft gemond) 1. smaken : die kost zal wel -. 2. goed aanstaan, behagen, bevallen : ik begrijp hoe weinig je dat moet.

Monden (mondde, heeft gemond), wel smaken; (fig.) behagen, bevallen, wel aanstaan.

zoo noemt men de uitwateringen van rivieren. Naar zulke riviermonden droegen zes verschillende departementen van het eerste fransche keizerrijk hunnen naam (zie 8 regels verder); en naar de M. der Khóne is een departement genoemd van het tegenwoordige Frankrijk, nl. Ie département des Bouches-du-Rhône, gevormd uit hel zuidwester...

Monden, bw. gel. (ik mondde, heb gemond), wel smaken; (fig.) behagen, bevallen, wel aanstaan.