mompelen
mompelen - Werkwoord 1. (inerg) geluiden maken die moeilijk te verstaan zijn ♢ Hij mompelde wel wat, maar tot een echt protest kwam het niet.
Wiktionary (2019)
mompelen - Werkwoord 1. (inerg) geluiden maken die moeilijk te verstaan zijn ♢ Hij mompelde wel wat, maar tot een echt protest kwam het niet.
Muiswerk Educatief (2017)
mompelen - regelmatig werkwoord uitspraak: mom-pe-len 1. het onverstaanbaar zeggen, binnensmonds ♢je moet niet mompelen, maar duidelijk praten Regelmatig werkwoord: mom-pe-len ik mompel jij/u m...
Fa. A.J. Osinga (1952)
v., mompelje, preuvelje, prevelje, popelje, poperje, prommelje, rantsje, rútsje, puollemuolje; er wordt gemompeld, der wurdt grute, gnute.
Van Dale Uitgevers (1950)
(mompelde, heeft gemompeld), 1. binnensmonds onverstaanbaar spreken; 2. stil gewag maken (van iets), fluisteren: ik heb al zo iets horen mompelen.
M. J. Koenen's (1937)
mompelde, heeft gemompeld; binnensmonds, dof of onverstaanbaar spreken; tersluiks tegen of over iem. of iets spreken: men mompelt van bedrog, fluistert.
Jozef Verschueren (1930)
(mompelde, heeft gemompeld) 1. onduidelijk en dof spreken: -d liep hij door de kamer. 2. er tersluiks van spreken: men mompelt al van een moord.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: