Wat is de betekenis van Minoraat?

bevoorrechte erfopvolging van jongere zoon (vgl. majoraat).

erfopvolgingsrecht der jongeren

o., erfopvolgingsrecht der jongeren.

o., 1. erfopvolgingsrecht der jongeren; 2. (R.-K.) de gezamenlijke vier mindere orden, beneden het subdiaconaat.

o. erropvolgingsrecht der jongeren.

o.; erfopvolgingsrecht d. jongeren.

erfopvolgingsrecht v/e jongeren zoon, in tegenstelling met → majoraat.

I. (mino'ra.t) o. [minor I] erfopvolgingsrecht der jongeren. Tgst. majoraat II. minoraat II (mino'ra:t) o. [Lat. ordines minores, de kleine wijdingen] Kat. gezamenlijke kleine wijdingen.

Minoraat, - voor recht van erfopvolging telkens van een der jongere zoons uit een gezin ten nadeele van zijn broeders en zusters ten opzichte van eenig onroerend familiegoed. (Zie MAJORAAT en wat op dit woord gezegd wordt omtrent de regeling van de vererving in ons Burgerlijk Wetboek.)