Wat is de betekenis van Meton?

metonymisch.

Meton - zoon van Pausanias, Atheensch sterrekundige, die met behulp van Euctemon, 432 v. C., de tijdrekening verbeterde door de invoering van den naar hem genoemden cyclus; zie MAANCIRKEL.

Meton - Μέτων, bouwmeester en sterrenkundige te Athene. Door een cyclus van 19 jaren, waarin 235 maanden of 6940 dagen zouden zijn, trachtte hij de verschillen tusschen het zonnejaar en het maanjaar te vereffenen. Deze tijdrekening zoude beginnen met den 13den Scirophorion 432, het schijnt echter, dat zij nooit algemeen in gebruik...

een Athener, die in 433 v. Chr. den naar hem genoemden cyclus voorstelde, welke 125 volle en 111 leege maanden (van 30 en 29 dagen) of 12 gewone jaren van 12 maanden en 7 schrikkeljaren van 13 maanden omvatte, zoodat een maand gemiddeld 29,532 en een jaar 365,263 dagen telde. Vergelijk ook: Gulden getal.

Meton, een Athener, was de zoon van Pausanias en de uitvinder van de naar hem genoemde tijdrekening, volgens welke sedert het jaar 432 vóór Chr. de aanvang van het jaar gesteld werd op de eerste nieuwe maan na den zomerzonnestilstand. Zie voorts onder Chronologie.

atheensch sterrekundige uit de 5e eeuw v. Chr., stelde de naar hem (Meton sche Cyclus) genoemde tijdrekening vast, zijnde een tijdkring van 19 jaren, om het maanjaar in overeenstemming te brengen met het zonnejaar; dit noemt men nog tegenwoordig het Gulden getal.