meridiaanshoogte
loodregte sonstand bokant middaglyn.
Jozef Verschueren (1930)
(meridi'a:ns) v. (-n) hoogte b. v. van een hemellichaam, in de meridiaan boven de horizon.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
Meridiaanshoogte - de hoogte van een hemellicht boven den horizon op het oogenblik van doorgang door den meridiaan, tevens, althans voor vaste sterren, de grootste hoogte, die de ster bij haar dagelijksche beweging bereikt. (Zie CULMINATIE.)
J. Kramer (1908)
de hoogte die een ster heeft wanneer zij' bij haar dagelijksche beweging in den meridiaan is gekomen, d. i. haar grootste hoogte boven den horizon bereikt heeft.
J.H. van Dale (1898)
Meridiaanshoogte v. (-n), hoogte van een punt (eene ster b.v.) in den meridiaan boven den horizon.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: