Wat is de betekenis van meet?

meet - Zelfstandignaamwoord 1. een grensstreep, een eindstreep ♢ Aan de meet kwam hij net een wiellengte te kort. meet - Werkwoord 1. enkelvoud tegenwoordige tijd van meten 2. gebiedenwijs van meten

Meet - Vlaamse term voor eindstreep.

eindstreep, finish Van In voelde zich nu als een renner die de hele wedstrijd op kop had gereden, op de meet werd geklopt en daarna hoorde dat hij de lotto had gewonnen. (Pieter Aspe, De zevende kamer) In dit boek worden een aantal elementen voorgesteld van wat die andere pedagogische aanpak kan zijn: namelijk een gedifferentieerd...

(zn) streep, bijv. in sport en spel WB.

finish (wielrennen)

meet: de witte eindstreep van de koers waarover elke coureur als eerste wil aankomen en waar soms gewonnen wordt met nauwelijks een banddikte, zoals in 1990 de Belg/Vlaming Eddy Planckaert tegen de Canadees Steve Bauer in Parijs-Roubaix.

In Vlaanderen gebruikelijk voor de eindstreep, de finish. Maar wat we nog weten is, dat Van Hauwaert met een tempo van wel 45 per uur, de meet overbolde, en zijne eerste Parïjs-Robaais won. (Karel Van Wijnendaele: Het rijke Vlaamsche wielerleven. 1942) Hij ging alleen op de meet af maar werd 500 meter voor de streep weer gepakt op een helling die...

→ finish (1), finishlijn

(de) in België meestal voor: eindstreep, finish. Ivanov kwam na een rit over 198 kilometer van Arnhem naar Sittard als eerste over de meet met een hele kleine voorsprong op het peloton. - DS, 23-08-2002.