m./o., →magnetiet.

o., (...stenen), magneetijzer.

magnetiet, zwartijzererts, tot de spinelgroep behorende minerale dubbelverbinding van ferro- en ferrioxyde, FeO . Fe2O3, S.G. 5,1; smeltpunt 1538 gr. C. Sterk ferromagnetisch en fungeert als materiaal voor halfgeleiders *; van nagenoeg dezelfde samenstelling als hamerslag*; een der belangrijkste ijzerertsen.

Een soort ijzererts, dat in samenstelling overeenkomt met hamerslag Fe304 en glanzend zwart van kleur is. Het komt veel in Zweden voor (het beste Zweedsche ijzer is daarvan afkomstig) en verder in Noorwegen, Rusland en N.-Amerika. Men vindt het in klompen van kristallen tusschen de gesteenten. Het trekt ijzer aan, is een natuurlijke magneet. In Tey...

➝Magnetiet.

(Magnetiet). Een dicht, korrelig mineraal, heeft 6 % ijzergehalte, wordt in Skandinavië gevonden, wordt gebruikt ter vervaardiging van zwavelzuur en ijzervitriool. Is een natuurlijke magneet.

Magneetijzersteen - Grootendeels uit magnetiet bestaand ijzergesteente ; het kan ontstaan zijn zoowel door afsplitsing van een ijzerrijk gedeelte van het magma en stolling daarvan, als door hervorming van als bezinkingsgesteente ontstaan bruinijzersteen, dus deels stollingsgesteente, deels hervormingsgesteente. Belangrijk ijzererts.