Wat is de betekenis van Longkruid?

o., 1. plant van de familie der ruwbladigen (Pulmonaria officinalis), die vroeger bij longziekten werd gebruikt; 2. soort van korstmos (Peltigera canina).

(Pulmondria offidnalis). Kruidachtige plant behorend tot de familie der ruwbladigen met eironde bleekgroen gevlekte bladeren en rode bloemen, die op het eind van de bloei paars verkleuren. Komt van nature waarschijnlijk weinig in Nederland voor. Is in het verleden echter op diverse plaatsen op landgoederen uitgeplant (zg. stinseplant). Komt...

een voorjaarsplant uit bos en tuin met ruige, witgevlekte bladeren. De bloemen zijn eerst rood en worden later blauw. Het longkruid werd vroeger als geneesmiddel tegen longziekten gebruikt.

(Pulmonaria officinalis): harige plant. Het kruid zonder de wortel wordt tijdens en na de bloeitijd als long- en hoestmiddel gebruikt. Slijm- en kiezelzuurgehalte zijn daarbij doorslaggevend. Ongeveer 4 g per dosis, meestal in theemengsels.

(Pulmonaria officinalis, Fr. longkrûd) Stinsplant, ook in tuintjes gekweekt. Zie ook Stinsplanten.

(Fr.: longkrûd). Plant, uit stinsflora.

Laagblijvende kruidachtige planten met violet-blauwe of rosé bloemen, soms met gevlekt blad, vroegbloeiend, geschikt voor schaduw (z. Pulmonaria).

o. (ruwbladige plant; Lat. pulmonaria officinalis).

in boschachtige streken groeiende plant met spitse hartvormige bladeren; komt in Ned. weinig voor.