Wat is de betekenis van Langlaufen?

langlaufen - Werkwoord 1. (inerg) op latten door de sneeuw voortbewegen ♢ Er wordt daar veel gelanglauft 2. ergatief op latten door de sneeuw ergens heengaan ♢ Martin langlaufte langs het bos toen hij werd overvallen door een lawine. langlaufen -...

langlaufen - regelmatig werkwoord uitspraak: lang-lau-fen 1. skiën in een lopende beweging, op ski's die alleen vastzitten onder de neus van de schoen ♢ we hebben die dag twintig kilometer gelanglauft Regelmatig werkwoord: lang-lau-fen ...

Langlaufen is een vorm van skiën waarbij niet van min of meer steile hellingen wordt afgegleden, maar waarbij de langlaufer zichzelf met behulp van skistokken in de sneeuw voortbeweegt. De langlaufer volgt meestal een speciaal uitgezet pad, de lauper. In de Alpen vind je de langlaufer vooral in de bosgebieden.

Langlaufen - (Dui.), zich al lopend en glijdend voortbewegen op lichte, smalle ski’s over besneeuwd vlak of heuvelachtig terrein. Kan al of niet als wedstrijd beoefend worden. Soms vernederlandst tot skiwandelen of wandelskiën. Sinds het begin van de jaren tachtig.

[Du.] met smalle, alleen aan de punt van de schoen vastgemaakte ski's een lange afstand afleggen op relatief vlak terrein; skilopen.

skivorm waarbij men zich lopend voortbeweegt

...

...

...