Wat is de betekenis van landstreek?

landstreek - Zelfstandignaamwoord 1. (aardrijkskunde) een aaneengesloten geografisch gebied met een bepaald taalkundig, cultureel, demografisch en/of institutioneel karakter Woordherkomst samenstelling van land en streek Verwante begrippen gewest, regio

landstreek - zelfstandig naamwoord uitspraak: land-streek 1. gedeelte van het land, stuk land ♢ in deze landstreek wonen veel boeren Zelfstandig naamwoord: land-streek de landstreek de l...

s., lânsdouwe, gea (it), oarde kontrei.

v. (...streken), uitgestrektheid land, streek, gewest, gebied: vruchtbare, heuvelachtige landstreken.

v. landstreken (uitgestrektheid land; deel van een provincie, een land): de Betuwe is een vruchtbare landstreek.

('lant) v. (...streken) uitgestrektheid lands : de Kempen, de Betuwe zijn ...streken.

v./m. (-streken), uitgestrektheid land, streek, gewest, gebied: vruchtbare, heuvelachtige landstreken.

z.n.v. - Gewest, landouw.