Wiktionary (2019)
landstreek - Zelfstandignaamwoord 1. (aardrijkskunde) een aaneengesloten geografisch gebied met een bepaald taalkundig, cultureel, demografisch en/of institutioneel karakter Woordherkomst samenstelling van land en streek Verwante begrippen gewest, regio
Muiswerk Educatief (2017)
landstreek - zelfstandig naamwoord uitspraak: land-streek 1. gedeelte van het land, stuk land ♢ in deze landstreek wonen veel boeren Zelfstandig naamwoord: land-streek de landstreek de l...
Van Dale Uitgevers (1950)
v. (...streken), uitgestrektheid land, streek, gewest, gebied: vruchtbare, heuvelachtige landstreken.
M. J. Koenen's (1937)
v. landstreken (uitgestrektheid land; deel van een provincie, een land): de Betuwe is een vruchtbare landstreek.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
v./m. (-streken), uitgestrektheid land, streek, gewest, gebied: vruchtbare, heuvelachtige landstreken.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
