landouw
landouw - Zelfstandignaamwoord 1. vruchbaar veld, weiland of akker; meestal in het meervoud gebruikt ♢ De vergezichten over water en landouwen geven deze omgeving een geheel eigen schoonheid.
Wiktionary (2019)
landouw - Zelfstandignaamwoord 1. vruchbaar veld, weiland of akker; meestal in het meervoud gebruikt ♢ De vergezichten over water en landouwen geven deze omgeving een geheel eigen schoonheid.
Van Dale Uitgevers (1950)
v. (-en), bijna alleen in ’t mv. als dicht, ben. voor (vlakke of licht heuvelige) velden, weilanden en akkers : welige landouwen.
T. Pluim (1921)
Het tweede lid ouw bet. water, evenals ei in eiland en Ee (waterloop: Dokkumer Ee, Edam). Landouw bet. dus: met water doorsneden land, zoodat het een vruchtbare streek aanduidt.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
v./m. (-en), (dicht.) ben. voor (vlakke of lichte heuvelige) velden, weilanden en akkers: welige landouwen.
J.Pluim (1911)
ouw is hier hetzelfde woord als ei in eiland, (z. d. w.); het woord wil dus feitelijk zeggen : waterig land ; weide.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: