Wat is de betekenis van Laarzen?

laarzen - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord laars

Schoeisel waarvan de schacht tot boven het enkelgewricht loopt.

In het algemeen kunnen laarzen net als schoenen (zie ‘Schoenen’) worden uitgelegd. Buitengewoon plompe ‘kisten’ wijzen op een tamelijk brute persoon, die flinke trappen uitdeelt om z’n doel te bereiken.

het laarst mij niet een informele uitdr. voor ‘ik trek er mij niets van aan; ik lap het aan mijn laars’. Syn. het kan mij geen kale scheet vervettekonten.

(laarsde, heeft gelaarsd), 1. laarzen aantrekken ; — (volkst.) het laarst mij niet, ik lap het aan mijn laars, 2. (zeew.) oudtijds een straf voor schepelingen, bestaande in het toebrengen van slagen met een dik eind touw.

laarsde, h. gelaarsd (vero. straf op schepen, waarbij een schepeling met een eind touw op de broek werd gekastijd).

('la:rzən) (laarsde, heeft gelaarsd) 1. laarzen aantrekken: gelaarsd en gespoord. 2. Scheepst. oudtijds, met een dik touw slagen toebrengen als straf.

LAARZEN, (laarsde, heeft gelaarsd), laarzen aantrekken gelaarsd en gespoord, kant en klaar, geheel gereed; (zeew.) zekere matrozenstraf toedienen, britsen (met een end dag op de natte broek kastijden). ZICH LAARZEN, (w. g.) zijne laarzen aandoen.

Laarzen, bw. gel. (ik laarsde, heb gelaarsd), laarzen aantrekken; gelaarsd en gespoord, kant en klaar, geheel gereed, hooggelaarsde (gezwollen) verzen. *-, (zeew.) zekere matrozenstraf uitoefenen, bridsen (touwslagen toedienen). ZICH -, ww. zijne laarzen aandoen. *-BEEN, o. (-en), of *-LEEST, v. (-en), (schoenm.) hout dat in eene laars past. *-KA...