Wat is de betekenis van kwispel?

kwispel - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kwispelen ♢ Ik kwispel 2. gebiedende wijs van kwispelen ♢ kwispel! 3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kwispelen ♢ kwispel je?...

(zn) ongedurig persoon EK.

gekwispel, kwispelstert, stert heen en weer beweeg.

m. kwispels, kwispeltje (harig staartuiteinde; [wijwaterkwast; gesel; tig. losbol).

('kwispəl) m. (-s; -tje) [~ kwast] 1. a. Algm. bundeltje varkensborstels aan een steel bevestigd: met een het huis witten. b. Inz. wijwaterkwast. 2. Uitbr. tuchtzweep, gesel.

m. (-s), 2. tuchtzweep, gesel; 3. (gew.) losbol.

KWISPEL, m. (-s), harig uiteinde van een staart; — kwast, wijwaterkwast; poederkwast; — dunne roede; geesel; (fig.) losbol.

Kwispel, m. (-s), harig uiteinde van eenen staart; kwast, wijkwast; witkwast; poederkwast. *-BIES, v. (...zen), soort bies. *-EN, bw. ow. gel. (ik kwispelde, heb gekwispeld), met eenen kwast strijken; met den staart slaan, - strijken, - spelen; met eene scherpe roede slaan. *-STAARTEN, ow. gel. (ik kwispelstaartte, heb gekwispelstaart), met den s...