In staat om te beschadigen, meestal gezegd van een gezwel. Dit woord wordt meestal gebruikt bij tumoren (kankergezwellen). ‘Kwaadaardigheid’ betekent dan dat de cellen in het gezwel (de tumorcellen) snel en onophoudelijk groeien, alle kanten op. Zo dringen ze ander weefsel rondom de tumor binnen (‘infiltratie’) en verspreiden ze zich (uitzaaiing, metastase) naar andere plaatsen in het lichaam. Dat gebeurt via de bloedsomloop of het lymfestelsel. Het synoniem ‘maligne’ is een Frans woord dat de m...

kwaadaardig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: kwaad-aar-dig 1. die veel schade doen aan je lichaam ♢ het is een kwaadaardig gezwel 2. bedoeld om te benadelen of te kwellen ♢ het is een kwaadaardige hond Bijvoeglijk naamwoord: kwaad-aar-dig ... is kwaadaardiger dan ... ...

kwaadaardig - Bijvoeglijk naamwoord 1. schade aanrichtend, schadelijk ♢ Er was een kwaadaardige tumor gevonden bij mijn broer. 2. met een slecht karakter ♢ Een kwaadaardige inborst. Woordherkomst Samenstellende afleiding van kwaad en aard met het achtervoegsel -ig Synoniemen [2] boosaardig Antoniemen goedaardigheid

KWAADAARDIG, bn. bw. (-er, -st), geneigd tot het kwaad, boosaardig, slecht een kwaadaardig mensch; — van kwaden aard, verderfelijk, schadelijk, gevaarlijk kwaadaardige koortsen; eene kwaadaardige zweer; — boos, nijdig hij zeide het op kwaadaardigen toon; iem. met kwaadaardigen blik aanzien. KWAADAARDIGHEID, v. neiging om kwaad te doen, snoodheid; boosaardigheid; nijdigheid. KWAADAARDIGLIJK, bw.

bn. en bw. (-er, -st), 1. geneigd tot kwaaddoen, boosaardig, slecht gezind: een mens; een kwaadaardige hond; 2. van kwade aard, verderfelijk, schadelijk, gevaarlijk: een — gezwel; 3. erg boos, nijdig: hij zei het op kwaadaardige toon.

(kwa:d'a:rdəch) bn. en bw. (-er, -st) 1. boos van aard : een -e hond. Tgst. goedaardig. 2. driftig, nijdig : hij werd -. 3. gevaarlijk : een -e bloedzweer.