kontlikken
1) (18e eeuw) (inf.) slijmen; vleien. Syn.: bruinwerken*. Zie ook: kontlikker*. • Dat stomme kontlikken. (Rudolf J. Geel: Een afgezant uit niemandsland. 1968) • Maar wat is in jezusnaam nou een uitstekende journalist? Een nabauwer, op z”n best, een correcte kontlikker. (Ischa Meijer: Een rabbijn in de tropen. 1977) • Dan wor...
