Kolonisator
m. (-en, -s), stichter van een kolonie of koloniën ; koloniserende mogendheid.
Algemeen Nederlands Woordenboek (2009-heden)
iemand die kolonies sticht. iemand die een kolonie of een aantal kolonies sticht. Voorbeelden: De kolonisatoren die Zuid-Amerika in de zestiende eeuw in hun bezit namen, hebben langs de kusten van de Atlantische Oceaan ongeveer een miljoen vierkante kilometer bos opgestookt of in plankjes gezaagd. De Standaard, 1996 De protes...
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Wiktionary (2019)
kolonisator - Zelfstandignaamwoord 1. mogendheid of iemand die koloniseert Woordherkomst Naamwoord van handeling van koloniseren met het achtervoegsel -ator
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: