Wat is de betekenis van klokkenspel?

Het begrip klokkenspel heeft 4 verschillende betekenissen: 1) gestemd slaginstrument. klein gestemd slaginstrument dat bestaat uit twee rijen metalen staafjes die op een frame liggen en dat met de handen wordt bespeeld met twee stokjes of mallets; glockenspiel; metallofoon. 2) carillon. muziekinstrument dat bestaat uit een aantal in...

klokkenspel - Zelfstandignaamwoord 1. (muziekinstrument) een in kerktoren, of vrijstaande klokkentoren (campanile), opgesteld muziekinstrument, dat bestaat uit een reeks van klokken en wordt bespeeld via een speciaal manuaal door een beiaardier, of ook wel door een mechaniek wordt aangestuurd ♢ Het klokken...

klokkenspel - zelfstandig naamwoord uitspraak: klok-ken-spel 1. geheel van klokken die door een klokkenspeler bespeeld kunnen worden ♢ in de Westertoren hangt een zuiver gestemd klokkenspel 2. het bespelen van klokken...

Een klokkenspel (Eng. orchestral bells) is een metalen staafspel dat op twee verschillende manieren bespeeld kan worden: a. als hamerklokkenspel, waarbij de staven met de hand, met metalen of met houten hamertjes worden bespeeld; het hamerklokkenspel onderscheidt een sopraanklokkenspel, omvang c"'a"" en een altklokkenspel, omvang c"a"'. b. als kla...

klokkenspel - Serie gestemde vaste klokken die binnen of buiten hangen en die bespeeld worden door er tegen te slaan. Ze zijn minder uitgebreid dan carillons, met een bereik dat beperkt is tot minder dan twee octaven. Zie 'bekkens' voor een enkele klok.

1. muziekinstrument, bestaande uit een reeks afgestemde metalen plaatjes of staafjes, die de klank van hoge, ijl en dun klinkende klokjes benaderen en met een hamertje worden aangeslagen. Het wordt vaak bij orkesten toegepast; 2. in torens automatisch of persoonlijk bespeelde klokken (ook: carillon of beiaard).

zie beiaard.

s.n., klokkespul (it); Haarlems —, (plant), Haerlimmer klokkespul (it).

o. (-len), 1. geheel van met elkaar accorderende, volgens de toonschaal zuiver gestemde klokken, die door een klavier bespeeld kunnen worden, carillon ; — ook de klokjes en belletjes van een arretuig; (plantk.) Haarlems klokkenspel, knoldragende steenbreek ; 2. het bespelen van klokken als onder 1., het geluid daarvan.