Wat is de betekenis van klingelen?

klingelen - Werkwoord Woordherkomst ontleend aan het Duits Synoniemen rinkelen, tingelen, tinkelen

v., klingelje, tyngelje, tingelje tsjingelje.

(klingelde, heeft geklingeld), naam voor het geluid dat sommige metalen of glazen voorwerpen bij liet bewegen en botsen maken, inz. gezegd van klokken en bellen: de bel klingelde.

klingelde, h. geklingeld (herhaald en zacht klinken): de bellen der paarden klingelen.

('klingələn) (klingelde, heeft geklingeld) [Frekw. klinken] herhaald en zacht klinken: de -de belletjes aan de narrenkap.

(klingelde, heeft geklingeld), (onoverg.) helder en zacht klinken, b.v. bij het bewegen van metalen of glazen voorwerpen: de bel klingelde.

...

...

KLINGELEN, (klingelde, heeft geklingeld), herhaald en zacht klinken de bel klingelde.