Wat is de betekenis van klessen?

zie KLETSEN.

(1912) (inf.) kletsen. Ook: kwaadspreken. Syn.: klessebessen*. • ‘Klessen? Ik sta niet te klessen, daar mag je zèlf wel beter op letten!’ zei Jan boos, terwijl hij een canapé op haar plaats zette. (Chr. Van Abkoude: Hollandsche jongens. 2e druk. 1912) • En nou weten jullie 't, maar je mot er maar niet over kles...

('klessən) (kleste, heeft en is geklest) kletsen.

→kletsen.

KLESSEN, Zie KLETSEN.

Klessen, bw. ow. gel. zie KLETSEN.

fland. Affigere. & Adhaerere, adhaerescere.