Wat is de betekenis van kinematica?

...

v., leer van de bewegingen op zichzelf beschouwd.

[v. Gr. kinèma = beweging, van kinein = bewegen] onderdeel van de fysica (natuurkunde) dat de bewegingen van stoffelijke punten (eventueel stelsels) op zichzelf bestudeert (vgl. kinetica).

(kinematika) bewegingsleer

kinematica - De studie van de geometrie van beweging, waarbij het effect van massa of krachten op het systeem buiten beschouwing wordt gelaten.

(= Fr. cinématique; Gr. kinêmatikós = adj. bij kinêma, -matos = beweging; kinein = bewegen). Leer der bewegingen op zich beschouwd, afgezien van de oorzaken; onderdeel van de → mechanica. De naam cinématique werd in deze betekenis ingevoerd door Ampère (1775-1836).

phoronomie, onderdeel der mechanica, theorie der bewegingstoestand, aansluitend op meetkunde. Er tegenover kan men de dynamica plaatsen; z Mechanica.

is de leer der bewegingen van stoffelijke punten of stelsels (z beweging).

( < Fr. ingevoerd door Ampère (1775— 1836); < Gr. = beweging; bewegen). Deel der mechanica, dat de beweging beschouwt onafhankelijk van de oorzaken, die haar voortbrengen.