Wiktionary (2019)
kenmerkend - Bijvoeglijk naamwoord 1. een hoedanigheid vormend die iets identificeert ♢ Kenmerkend voor hem is zijn grote integriteit. kenmerkend - Werkwoord 1. onvoltooid deelwoord vankenmerken Woordherkomst Onvoltooid deelwoord van kenmerken.
Muiswerk Educatief (2017)
kenmerkend - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: ken-mer-kend 1. wie of wat opvalt door bepaalde kenmerken ♢ kenmerkend voor Godfried is zijn dapperheid Bijvoeglijk naamwoord: ken-mer-kend de/het kenmerkende ......
Van Dale Uitgevers (1950)
bn. bw., zodanig (op zulk een wijze) dat men er iets door kan kennen in zijn aanwezigheid of bijzonderheid, karakteristiek: hoogmoed is een kenmerkende trek der Duitsers; zelfst.: het kenmerkende van iets.
Jozef Verschueren (1930)
('ken) 1. bn. tekenend, onderscheidend, karakteristiek : een -e eigenschap, hoedanigheid, (karaktertrek; het -e van het geval is... 2. bw. op tekenende, karakteristieke wijze : zich onderscheiden.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
bn. en bw., zodanig (op zo’n wijze) dat men er iets door kan kennen in zijn aanwezigheid of bijzonderheid, karakteristiek: kenmerkende eigenschappen; zo’n antwoord is —; (bw.) zich — onderscheiden; zelfst.: het kenmerkende van iets.
J.H. van Dale (1898)
KENMERKEND, bn. waaraan men iets kan kennen, karakteristiek hoogmoed is een kenmerkende trek der Spanjaarden.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
