katsen
(1906) (Barg.) advocaatachtig spreken; praten. Zie ook: aankatsen* en katser*. • (Köster Henke: De boeventaal. 1906) • (Fokko Bos: De vreemde woorden. 1914) • (E.G. van Bolhuis: De Gabbertaal. 1937) • Toen mos Toon zo lachen, dat-e bienoa zien mooie glaasies liet vallen, “Heij oe weer wat an löaten katsen?" z...