karabijn
karabijn - Zelfstandignaamwoord 1. (militair) een geweer met ingekorte loop en soms ook ingekorte schoudersteun
Wiktionary (2019)
karabijn - Zelfstandignaamwoord 1. (militair) een geweer met ingekorte loop en soms ook ingekorte schoudersteun
Muiswerk Educatief (2017)
karabijn - zelfstandig naamwoord uitspraak: ka-ra-bijn 1. handvuurwapen met een korte loop ♢ de overvallers gebruikten een karabijn Zelfstandig naamwoord: ka-ra-bijn de karabijn de karab...
Winkler Prins (1949)
(Fr. carabin, lichte ruiterij), handvuurwapen, van dezelfde constructie als het geweer, doch korter.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: