Wat is de betekenis van kanter?

Zie Gandert

kanter - Zelfstandignaamwoord 1. (beroep) iemand die kant ((stenen) recht hakt) kanter - Bijvoeglijk naamwoord 1. onverbogen vorm van de vergrotende trap van kant Woordherkomst Naamwoord van handeling van kanten met het achtervoegsel -er

m -> Kandert.

korte galop.

m. (-s), 1. werkman die kant ; 2. brood dat aan de zijde van de oven gelegen heeft en daardoor ook een korst aan de zijkant heeft.

KANTER, m. (-s), brood dat aan de zijde van den oven gelegen heeft en daardoor ook eene korst aan den zijkant heeft.

Kanter (De) is de naam van een aanzienlijk Zeeuwsch geslacht. Van de leden vermelden wij: Johan de Kanter, een verdienstelijk beoefenaar der geschiedenis. Hij werd geboren te Wissekerke op Noord-Beveland den 21sten Julij 1762 en zag zich in 1784 benoemd tot notaris te Zierikzee. In 1799 werd hij lector in de natuurkunde aan het muséum te Middelburg...

Canterius: equus cui testes exempti.