Kampstrijd
s., kampstriid.
Van Dale Uitgevers (1950)
m. (-en), tweegevecht ; in ’t alg. een strijd waarin twee partijen om een bepaald doel de zege trachten te verkrijgen.
Jozef Verschueren (1930)
('kamp) m. (–en) 1. Algm. strijd waarin beide partijen de zege trachten te verkrijgen. Syn. →: duel. 2. Inz. strijd om een prijs : – voor worstelaars; de – in de Latijnse school.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: