Wat is de betekenis van Jurisprudentie?

...

(<Lat.), v., 1. (veroud.) rechtsgeleerdheid ; 2. rechtsopvatting van de rechterlijke macht, blijkende uit genomen beslissingen, toegepast recht: de jurisprudentie van de Hoge Raad; doctrine en jurisprudentie, de schrijvers en de rechtspraak, de opvatting der schrijvers en der rechterlijke macht.

Jurisprudentie betekent het geheel van rechterlijke uitspraken (rechtsuitspraken) die als voorbeeld dienen voor latere rechtszaken. Wanneer rechters eerder een bepaalde beslissing hebben genomen over een juridische kwestie, dan kunnen andere rechters die uitspraken gebruiken om vergelijkbare zaken op te lossen. Het is dus een soort rechtspraak op b...

Jurisprudentie, letterlijk rechtsopvatting, is het geheel van uitspraken die door (Nederlandse) rechters zijn gedaan. Jurisprudentie is dus een verzamelterm. Het gaat om uitspraken, arresten en vonnissen die gedaan zijn door rechters van rechtbanken, het gerechtshof en de Hoge Raad. Het doel van jurisprudentie is om de rechterlijke uitspraken syste...

jurisprudentie - Zelfstandignaamwoord 1. (juridisch) het geheel van uitspraken van rechters Verwante begrippen rechtsgeleerdheid, rechtspleging

Jurisprudentie is de geldende opvatting van de rechtspraak (in het bijzonder van de Hoge Raad) over een juridische kwestie.

jurisprudentie - zelfstandig naamwoord uitspraak: ju-ris-pru-dent-sie 1. eerder genomen beslissingen van rechtbanken ♢ uit de jurisprudentie blijkt dat je hiervoor meestal een hoge straf krijgt Zelfstandig naamwoord: ju-ris-pru-dent-sie ...

Geheel van uitspraken van rechters. De jurisprudentie vormt een richtlijn voor de rechtspraak in latere, soortgelijke gevallen.

Jurisprudentie is toegepast recht, ook: rechtsopvatting van de rechterlijke macht, blijkend uit genomen beslissingen.