Wat is de betekenis van jukken?

jukken - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord juk

Houten staanders op het rechter voeghout of rechter daklijst waartussen de vangtrommel is bevestigd.

(jukte, heeft gejukt), 1. onder een of het juk brengen; — (Zuidn.) verbinden, koppelen; 2. (Zuidn.) in ’t juk gaan; oneig. goed samengaan, „boteren” ; 3. (Zuidn.) van paarden: de wagen met hals en schrap gezette poten tegenhouden op een helling, remmen.

(Z.-N. van paarden: koppelen; in ’t span gaan; remmen [bij het afgaan]).

('jukkən) (jukte, heeft gejukt) 1. onder het juk brengen : de wereld lag gejukt onder Napoleons dwang. 2. jeuken.

JUKKEN, (jukte, heeft gejukt), jeuken: mijn rug jukt; zich jukken, zich wrijven, krabben om juk te verdrijven.