Wat is de betekenis van isomorf?

isomorf - Zelfstandignaamwoord 1. (taalkunde) lijn waardoor een gebied met bepaalde dialectische buigingsvormen afgebakend wordt isomorf - Bijvoeglijk naamwoord 1. van dezelfde vorm Woordherkomst met het voorvoegsel iso- en met het achtervoegsel -morf Synoniemen gelijkvormig Verwante begrippen...

[v. Gr. isos = gelijk, en morphè = vorm] (kristallografie) van gelijke kristalvorm.

van dezelfde gedaante

van dieselfde gedaante of kristalvorm.

(<Gr.), bn., van dezelfde gedaante, inz. gezegd van kristallen van verschill. stoffen.

(< → iso-, + Gr. morphê = vorm). Wordt gezegd van kristalsoorten met hetzelfde structuurtype.

(< Gr. = gelijk; = vorm). Twee verzamelingen M4 en M2, waarin zekere relaties tussen de elementen gedefinieerd zijn, heten isomorf, wanneer er een zodanige 1 — 1 toevoeging tussen de elementen a4, b4. . . . van |Mx en a2, b2. . . . van M2 mogelijk is, dat dezelfde relaties, die tussen ax, b4. . . . bestaan, ook tussen a2, b2. .. . gelden e...

zijn verschill., doch analoge chem. verbindingen, die op dezelfde wijze kristalliseeren.

[→Gr.], I. bn., van dezelfde gedaante, m.n. gezegd van kristallen van verschillende stoffen; in de wiskunde, van gelijke vorm (e); II. zn. m. (-en), (taalkunde) ben. voor lijnen waardoor gebieden met bepaalde dialectische buigingsvormen afgebakend worden. (e) Bijvoorbeeld twee wiskundige verzamelingen M1 en M2, met elementen a1, b1,.. resp....