inhaerentie
v. het aankleven, aanhangen.
E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)
(van Lat.: inhaerere, aanhangen, gehecht zijn aan, aankleven), is een term voortkomend uit de scholastieke wijsbegeerte, die aangeeft de verhouding van de eigenschappen tot het ding (bijv. het rond-zijn is inhaerent aan de bol). Tegenwoordig gebruikt in de zin van: noodzakelijk toekomend aan.
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
Inhaerentie - (v. ’t Lat. inhaerëre = in iets vast zitten) is de betrekking van de eigenschappen tot het ding, waaraan zij voorkomen, van de accidenties tot de substantie.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: